Lugano '53: de witte dame wacht op Fausto Coppi

Proloog     Dit stukje werd geschreven om de herinnering aan Fausto Coppi, een inspirator voor ons team, levendig te houden.

Verhaal     30 augustus 1953. Lugano. Het wereldkampioenschap wielrennen vindt plaats op het Cresperacircuit. Twintig keer moeten de renners de Crespera beklimmen, een berg die menig wielerliefhebber nog vers in het geheugen ligt. Johan Musueew weerstond er in 1996 immers de aanvallen van de Zwitser Mauro Gianetti bij zijn raid naar de wereldtitel. In 1953 is er nog geen sprake van Museeuw, maar staan wel ondermeer Stan Ockers, Charly Gaul, Louison Bobet, Rafael Geminiani, Ferdi Kubler en Fausto Coppi aan de start. Deze laatste bereidde zich minutieus voor op de wedstrijd. Het parcours is hem op het lijf geschreven.

Na twintig kilometer ontsnapt de Fransman Charly Gaul, een begenadigd klimmer. Andere favorieten zoals Geminiani en Kubler springen meteen mee. Ook Coppi ziet het gevaar en reageert. Na twaalf van de twintig ronden slaat Coppi dan zijn vleugels uit op de Crespera. De 'groten' uit het peloton moeten passen. Enkel de vergeten Vlaamse kampioen Germain Deryke kan het wiel van Coppi houden, en dat gedurende wel zeventig km. Tenslotte rijdt Coppi ook van hem weg op de scherprechter van de race, de Crespera. Coppi wint het wereldkampioenschap. Deryke wordt tweede op zes minuten en zestien seconden, Ockers derde op zeven minuten en negenentwintig seconden.

Aan de aankomst staat Giulia Occhini de nieuwe wereldkampioen op te wachten, gekleed in het zwart. Ze reikt hem de bloemen uit. Giulia Occhini is de vrouw van Coppi's lijfarts en vriend, dokter Locatelli. Ze wachtte Coppi in die tijd wel vaker op aan de meet, geheel in het wit gekleed. Ze werd daarom 'la dama bianca' genoemd. Deze keer had ze Fausto Coppi dus beloofd hem in het zwart op te wachten, zwart als de donkere wolken die zich boven Coppi's hoofd opstapelden na zijn wereldtitel.

Fausto Coppi ontmoette de Napolitaanse Giulia Occhini in 1948. Coppi was in 1945 getrouwd met zijn vrouw Bruna en ze hadden een dochtertje samen. Hij was echter niet gelukkig in zijn huwelijk. Het was Giulia Occhini die hem zijn lust in het leven én het wielrennen deed hervinden. Ze was de liefde van zijn leven. Coppi verliet zijn vrouw en ging'in zonde' samenleven met Giulia. In Lugano werd voor het eerst in het openbaar duidelijk wat Fausto en Giulia voor elkaar voelden. Het puriteinse Rooms-Katholieke Italië was geschokt en Coppi moest jarenlang een vijandige houding van het Italiaanse publiek over zich heen laten komen. Zowel Fausto als Giulia werden voor de rechter gedaagd wegens overspel. Giulia zat daarvoor een aantal dagen in de gevangenis en Fausto werd tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden veroordeeld. Ook zijn paspoort werd hem afgenomen. In 1955 krijgen Fausto en Giulia samen een zoon, Faustino. 'De Witte Dame' moest toen naar Buenos Aires vliegen om de baby te laten geboren worden en als Argentijn en hun wettig kind te laten legaliseren.

Coppi beweerde steeds dat zijn wereldtitel in Lugano het resultaat was van zijn gevoelens voor Giulia, die hem beloofde bij de finish te zullen wachten. Hij kreeg dus letterlijk vleugels door de liefde.

Fausto Coppi stierf in 1960 op veertigjarige leeftijd aan malaria. Wellicht was hij de eerste renner die zich bezighield met speciale voeding en geneesmiddelen. Hij experimenteerde met voeding en paste de aanbevelingen toe uit wetenschappelijke studies die hij erover las. Hij werd een voorbeeld voor anderen en daardoor nam de gemiddelde snelheid in het wielrennen gestaag toe.

Giulia Occhini raakte in 1993 betrokken bij een ernstig verkeersongeval en bezweek aan de verwondingen.


Reacties

Populaire posts