Haargel uit Polen

Proloog     Dit stukje is geschreven als verslag van de klimstage in het Zwarte Woud met het Wielerteam Giro Del Mondo in de hemelvaartsvakantie van 2015. De parcours kunnen als inspiratie dienen voor andere teams die er gaan trainen.

Verhaal      Rit 1: Rund um Schönau: 95 km, 2300 hm

Cols van de dag: Hau ab Wembach (5,8km, 5%), Tegernau-Sallneck (3,2 km/8%), Tegernau-Gresgen (3 km/8%), Herrenschwand (7,5 km/7%), Wiedener Ecke (13,3km/5%).

Hemelvaartsdag, 13 uur. Onze kopman Davy belt onze Poolse ploegmaat Tomasz op om te melden dat Wouter en hijzelf bij de top van hun eerste beklimming met de fiets zijn. Tomasz, die nog met de wagen onderweg is, laat zich niet intimideren en antwoordt laconiek: "We are climbing too. Kurt and Bert in front with me on the back. We're in Freiburg on the Schauninsland. It's truly a glorious climb by car."Dezelfde dag, 14 uur. Het A-team met Davy en Wouter in een gedeelde hoofdrol, houdt een koffiepauze bij het hotel. Hun opwarming bestond uit 1300 hoogtemeters gespreid over 2 cols. Na de koffiepauze sluit het vermoedelijke B-team aan voor de feitelijke rit van de dag: de Rund um Schönau. Op de eerste col, de Hau ab Wembach, krijgt het A-team gezelschap van Ewoud, een soepel trappende krachtpatser. De anderen zijn in de eerste klimkilometers vooral op zoek naar een comfortabele hartslag, een passend verzet en zichzelf.

Na de eerste afdaling, blijkt de drang om weer bergop te rijden groot. Het A- team wil geen tijd verspillen aan afdalingen en vlakke wegen. Progressie maken in het bergop rijden is immers het doel van de klimstage. Wanneer de weg naar Hoch Blauen versperd blijkt, spreiden zij zonder verpinken hun vleugels uit op de eerste zijweg omhoog. "Dit ziet er een mooi klimmetje uit!" klinkt het eensgezind. Boven op het klimmetje verbleekt de blik van onze afgetrainde kopman Davy echter wanneer Kurt er zijn entree maakt. Er volgt een verbale uiting van verontwaardiging: "Ik train me al maanden de pleuris en jij komt hier zo maar eens even net na mij boven!" Het betreft hier uiteraard een gekuiste versie van: "Wat hebt gij gegeten, man?". Kurt houdt het bij: "Het plan is dat de concurrentie aan zichzelf gaat twijfelen, niet dat jij dat doet."

Na de improvisatie richting Tegernau-Sallneck, wordt beslist om bekender terrein op te zoeken. Via de klim naar Gresgen, de plaatselijke versie van de côte de Wanne, gaat het naar Herrenschwand. Hier toont het Zwarte Woud zijn ware ziel: een stil en donker, dicht bebost woud met diep uitgesneden valleien en steile baantjes. Elke omwenteling doet hier pijn. De beklemming van het lijden langs de boord van de afgrond doet de renner hier hunkeren naar bevrijding. Die komt er met de beklimming van het Wiedener Eck. Een poëtisch berglandschap ontvouwt zich: een kabbelende beek, afgeronde grasgroene bergtoppen haast geboetseerd als boules de Berlin, een sierlijk slingerende weg omhoog, de kerk overal in het midden. Fantastisch!

  

Rit 2: Schönau-Kandel-Schönau: 170 km, 4000 hm

Cols van de dag: Wiedener Eck (Aitern), Schauinsland, Kandel, Zeer ins Berg, Notschrei (Oberried)

Over de tweede dag van de klimstage kunnen we kort zijn: we hebben goed gegeten. Enkel Tomasz, Ewoud en Wouter waagden zich aan een korte rit in de regen. De anderen beperkten zich tot recuperatie en het opslaan van energie voor de koninginnenrit naar de Kandel.

Op de ochtend van de koninginnenrit krijgt Tomasz bezoek van Wouter en Davy. "We need something!", is de boodschap. Het is buiten nog maar 10°C, maar in de loop van de dag zal het kwik flirten met 18°C. Vermits Davy en Wouter er stevig willen invliegen, verkiezen ze de korte broek boven beenstukken. Ze zijn ook te weten gekomen dat Tomasz beschikt over Masc Konska, naar verluidt een wondermiddel van Poolse makelij, oorspronkelijk op de markt gebracht als opwarmingscrème voor paarden. Beide heren willen er de benen mee insmeren. Terwijl ze dat doen, wordt volgende uitleg bedacht voor in het geval dat... :"Tomasz, if we test positive, we'll tell that you gave us the Masc Konska and told us that it was hairgel."

Reeds van bij de aanhef van de klim naar Belchen glinstert de zon aan de blauwe hemel. Armstukken worden afgestroopt en windjacks verdwijnen in de achterzak. Het is ideaal trainingsweer op een ideale opwarmingsklim. In het vlakke tussenstuk door de Rijnslenk, wordt hard doorgereden. Zo hard dat het B-team op een licht glooiende tussenklim lost. Toch zijn zij al even aan de klim naar Schauinsland bezig wanneer ze worden voorbijgesneld door Davy. "Perfect hairgel! I have good legs today!" roept hij. Hij rijdt aan een vaart die logischerwijze tot een inzinking zou moeten leiden op de laatste col. Enkele minuten later halen ook Wouter en Ewoud het B-team weer in. De reden van hun kortstondige achterstand, opgelopen in Freiburg, is tot op heden onbekend. Het B-team vraagt zich wel af wat een officiële teamwagen van Saxo-Tinkoff tijdens de Giro d'Italia in dit voormalige kuuroord voor Duitse toprenners staat te doen.

Tomasz en Bert laten de Kandel links liggen en kiezen voor een lichter trainingsmenu. De anderen volharden en wagen de sprong in het duister. In de afdaling van de Notschrei gaat het zo snel dat men zich reeds kan voorstellen in welke belabberde toestand men deze klim na 150 km zal bedwingen. In Kirchzarten moet de onfortuinlijke Wouter alsnog opgeven met een gebroken versnellingskabel. Een behulpzame fietsenmaker herstelt het probleem uiteindelijk wel, maar Wouter waagt zich niet meer aan de Kandel. Gunther, Philip, Kurt, Davy en Ewoud trekken verder.

"Your candle burned out long before your legend ever will!" Het zijn verzen die Philips hoofd vullen tijdens de klim naar de Kandel. De tekst gaat over Marilyn Monroe en komt uit het liedje 'Candle in the wind'. Het oproepen van songs is een truc waarmee de lijdende niet-klimmer het afzien tracht te verlichten. Kurt doet dat tijdens deze stage met nummers van Taylor Swift. Op de verschrikkelijke slotklim, de Notschrei, zingt hij in gedachten het nummer 'Mean', het ritme aangepast aan de trapfrequentie. Welke song de renners van het A-team op de slotklim in gedachten hadden, is niet geheel duidelijk. Dat zij de Notschrei als een leuk en lekker klimmetje ervaarden, lijkt in elk geval onwaarschijnlijk. Masc Konska ten spijt.

Na de rit wordt er bijgetankt op het buitenblad. In het hotelrestaurant worden de reserves aangevuld met gerookte zalm, aspergesoep, een eindeloos groentebuffet, doradefilet met rijst, ijs, kaas en witbier.Ook in de hotelkamers bevinden zich nog verschillende wondermiddelen, gaande van door de heer Marc Coucke gepopulariseerde recuperatieshakes van Etix tot het exclusievere Masc Konska. Het personeel van Hotel 4 Löwen verdient alle lof alvast voor deze prima service!